Anderhalve week darmproblemen en een zootje vitaminepillen verder…
leek het mij weer eens tijd worden om jullie een berichtje te sturen over mijn wilde en minder wilde avonturen. Ik hoop daarbij natuurlijk dat jullie daar nog net zo vrolijk door het leven huppelen als ik hier.
Een paar dagen terug waggel ik in al mijn onschuld met een slaperig hoofd naar de badkamer. Ik open de deur van de WC en zie een beest. niet het eerste beest dat ik daar zag, maar wel duidelijk het lelijkste beest. Dus ik bekijk dat stuk ongedierte met mijn biologisch oog, maar kan het niet thuisbrengen. Eerst dacht ik het is een sprinkhaan en dat hij zwart is, ach in de tropen is toch alles mogelijk? het probleem was dat het niet sprong maar liep en te dom was om te bedenken hoe hij van die stortbak af kon komen. Uiteindelijk zeg ik tegen dat beest: ik wist niet dat er zulke lelijke schepsels op deze planeet rondliepen, maar voor nu laat ik het vraagstuk rusten. de volgende dag zat ik lekker te chillen met een paar kinderen en kwam Gloria naar mij toe met een boek in Tamil vol met beesten, na een paar bladzijden wijst ze op een zwart beest en zegt cockroach! cockroach! aha ik heb de eer gehad kennis te maken met een kakkerlak! (ja hoe zorgvuldig mijn ouders altijd kakkerlakloze campings en hotels uitzochten, werkelijk dit was de eerste keer!)
Gelukkig zijn hier in India niet alleen beesten maar ook mensen en omdat die mensen mijn taal niet spreken en mijn taal ook niet zullen leren, ben ik maar begonnen hun taal te gaan leren. Iedere dag schrijven de kinderen een zootje woordjes voor mij op in een schrift. Zo stellen we gezamenlijk een taalcursus Tamil op. En ik heb al behoorlijk wat hoofdstukken achter de rug: alle familie leden zijn behandeld, ik kan nu onze complete dierentuin-aan-huis benoemen, een paar bloemen, de onderdelen van het menselijk lichaam, alle woorden die we in verband met eten en keukengerei konden bedenken (moet je eens proberen, dat zijn er veel!! dan zie je hoe belangrijk eten is voor een mens!!), alles in verband met het huis en het begin van de grammatica: het rijtje van zijn.
Behalve andere woordjes en grammatica heeft deze taal ook een ander alfabet dat bestaat uit maar liefst 240 tekens! en dan hebben we het niet over stokjes en bolletjes, het is een kriebelig kriegelig alfabet en sommige letters bestaan uit 3 tekens achter elkaar, heel feestelijk allemaal. maar ik laat me niet zomaar uit het veld slaan, inmiddels heb ik al 47 tekens onder de knie. Af een toe kijk ik in de krant of ik de lettertjes herken, in het begin moest ik zoeken als een gek maar nu ik wat meer tekens ken gaat het steeds beter.
We ontvangen hier trouwens ook een Engelstalige krant the hindu. Dus ik kan mijzelf goed op de hoogte houden van het wereldlijke gebeuren. (wordt bij jullie het nieuws uit Irak ook verdronken door de oorlog in israel en libanon, ik kan me niet voorstellen dat het daar nu ineens allemaal weer op rolletjes loopt?!(voor wie mij wat minder goed kennen ik volg de oorlog in Irak altijd op de voet, wat het daarin is dat mij zo raakt dat ik alles wil weten, weet ik zelf ook niet precies)) Grote delen van India worden momenteel geteisterd door overstromingen, hier laat het regenseizoen gelukkig nog 1 of 2 maanden op zich wachten.
Even iets heel anders: de Nederlandse taferelen die ik en Elisa hier veroorzaakt hebben. Op een dag kon een van de kleinsten 5 jaar oud, heel papegaaitje leef je nog met mij mee zingen. De oudere kinderen wilden het ook graag leren maar kregen het maar niet onder de knie. balen, toen heb ik het voor ze opgeschreven en een paar dagen later galmde het papegaaitje leef je nog door heel Madurai! Ik heb op de grond gelegen van het lachen. Het enige dat ontbreekt dat is de G, die kunnen ze hier niet uitspreken. Ook ‘In de maneschijn’ doet het hier ontzettend goed, met bewegingen en al, hoewel de zinnen 'klom ik op een trapje naar het raamkozijn' en 'draaien we het wieltje nog eens om' misschien wat hoog gegrepen zijn.
Vorige week probeerde ik Jaqueline uit te leggen wat schaatsen was. Een erg leuke taal puzzel, een rebus, al mijn tekenkunsten uit de kast gehaald, wijzen op het water een glas drinken met ijsblokjes tekenen en na ongeveer een kwartier viel eindelijk het kwartje! Dolle pret, om onze geslaagde communicatie te vieren zijn we een ijsje gaan halen! En onder het eten van dat ijsje krijgt ze ineens heel grote ogen alsof er iets vreselijks met me aan de hand is: your hands! red! jawel jawel, blanke mensen zijn roze aan de binnenkant van hun handen en voeten. Wat een ontdekking!
Ik moet nodig afronden en aan mijn terugreis beginnen. Ik hoop dat het jullie allen goed gaat, en voor wie vakantie hebben geniet er van en doe geen gekke dingen!
liefs en knuffels en van die dingen,
die kleine
No comments:
Post a Comment