aflevering 4

Hallo lieve mensen,
het heeft even geduurd, maar er is weer een mail uit India en ik heb veel te vertellen. ik vertel het even niet in chronologische volgorde, ik zal proberen het niet al te verwarrend te maken! De kinderen hebben deze week examens, dus een weekje vrij voor mij en we zijn er maar meteen op uit getrokken.
Gisteren zijn we om half zeven opgestaan en om kwart voor acht vertrokken we met de bus vanuit Madurai naar Kodaikanal. Een gammel busje, waarin het natuurlijk steeds warmer werd, waarin allemaal verkouden gorgelende - ja dat was erg verfrissend- mensen inzaten. De reis duurde 4 en een half uur, waarvan we een half uur stil hebben gestaan in een dorpje, waar bedelende kinderen de bus inkwamen, die hebben we mee laten genieten van de chocolade koekjes! Het was wel een mooie reis. Eerst gingen we een hele tijd door het platte land, waar mensen in de bloedhitte hun land zonder enige machinerie bewerkten. Om de velden heen stonden hoofdzakelijk gevlochten hutjes, maar hier en daar ook een huis. en een positief punt: kinderen in schooluniformpjes (zowel jongens als ook meisjes!!) We hebben kennis gemaakt met allerlei soorten palmbomen. Hele lange dunne stammen, met bovenin een klein bolletje van bladeren. We zagen steeds meer bergen om ons heen, die alsof ze op de aarde geplakt zijn uit de grond steken. En je raad het al: ook wij gingen omhoog. Vanaf het moment dat we gingen stijgen, ging de bus echt in een slakkengangetje. Gelukkig maar, want de afgronden waren op de meeste plekken diep en stijl. Dat zorgde wel voor de mooiste uitzichten, eerst over de velden, daarna over de andere bergen en valleien. Verder hebben we kennisgemaakt met een complete apenfamilie, groot en klein, gezellig picknicken aan de rand van de weg! Aangekomen in Kodaikanal - onze plaats van bestemming - zijn we in een hotel midden in het centrum gedoken. Een kamertje met TV en een normaal toilet. En het eten is hier ook nog eens heerlijk! De sfeer in het hele dorp is geweldig. Het is hier rond de 20 graden, wat voor ons nu echt koud voelt. Het regenseizoen is hier al begonnen en dat hebben we zeker gemerkt vandaag.
Gisteren zijn we naar het meertje gelopen. Het is een stervormig meer, dus kun je niet zien hoe groot het is als je ervoor staat. Dus wij dachten hup daar lopen we even omheen. Bleek het nog een behoorlijk eindje te zijn. We hebben hier wel aan onze conditie gewerkt! Het was niet vervelend om te lopen, want er kwamen allerlei mensen voorbij op fietsen en paarden, waarvan sommigen met ons op de foto wilden. Blanke mensen zijn echte een attractie in zuid India. Hier in Kodaikanal zitten er wel meerdere, maar de Indische touristen die hier naartoe gekomen zijn vinden ons ontzettend interessant om te bekijken. Dit ervaren we een Madurai nog veel erger. Vorige week waren we in het Gandhi museum aldaar, en wij bleken voor een aantal schoolklasjes interessanter dan alles in dat hele museum! Sommigen kinderen gingen zelfs expres heel dicht langs ons lopen. En ze zwaaiden ons na vanuit bussen, alsof we de rolling stones waren.
Over het meer hadden we natuurlijk ook weer prachtige views. Romantische bootjes over het meer en waterlelies, maar vooral de bomen zijn hier erg indrukwekkend. Ze zijn zo verschrikkelijk hoog allemaal. Je blijft ernaar kijken. Dat de lucht een beetje grauw was, gaf er nog een extra apart sfeertje aan.
Vanochtend was het erg mooi weer. De zon scheen en het was warm, we hebben een korte wandeling gemaakt waar we uitzicht hadden over allerlei soorten terrasplantages, dorpjes lager in de vallei, wederom die mooie bomen en een gigantische diepte. Helaas sloeg het weer om toen we in een park even dachten te gaan chillen. Een kleurrijke aangelegde bloementuin, met heggetjes in de vorm van olifanten, en daar viel ineens een koude nevel overheen en jawel het ging regenen. Een echte moesson stortbui. In de middag bleef het af en toe druppelen en bewolkt, dus hebben we een taxi gehuurd, die ons langs allerlei mooie plekjes voerde en steeds rustig op ons wachtte. The green valley view had prachtig moeten zijn maar alles dat we zagen was een enorm dekbed van wolken. We dachten even dat we in apenheul waren, want die beestjes waren daar blijkbaar nogal gewend aan mensen! Onderweg zagen we tegen een berghelling een paar tentjes staan, die voor sommigen als huis moesten dienen. een paar stokken een paar kleden, that's it. en ik kan je zeggen: het is hier koud ‘s nachts. We hebben nog wat watervallen gedaan, waarvan er een verstopt zat in een bos met een geweldige biodiversiteit om het maar even mooi te zeggen. Het regenseizoen duurt hier maar liefst 6 maanden, dus alles groeit en bloeit als een gek! Welkom in de tropen! voor pap en mam: als jullie met de kerst komen is het hier winter, maar ook dat schijnt erg mooi te zijn (dikke jas mee dus!)
Om even binnen te kunnen zijn hebben we ook een museum voor flora en fauna aangedaan, vet illegaal. Allemaal opgezette beesten: vlinders vogels otters, skeletten, slangenhuiden, slangen op sterk water en spinnen tot aapjes en hondjes aan toe en zelfs mensenbaby's waren vertegenwoordigd. Dat was even griezelen. En onze maagjes waren er al niet zo best aan toe van al die bergweggetjes, maar we hebben het allemaal overleefd.
Morgen gaan we weer terug naar Madurai. Eerst op ons gemak nog even genieten van een heerlijk ontbijtje! En dan weer lekker door de bergen crossen.
Voorlopig zijn we even opgefrist in dit luchtkuuroord, zeer verkwikkend! ik kom hier zeker nog een keer terug, al was het maar voor de gezelligheid!
Vrijdag gaat Elisa mij verlaten, dus het is wel even spannend hoe het er in Madurai toe zal gaan wanneer ik daar de enige westerling ben...
daar horen jullie de volgende keer meer over!
Dat de hemel niet op jullie hoofden moge vallen,
heel veel liefs,
nelle