uitstapjes

HAllo allemaal! Moet eerst iedereen die een bijdrage geleverd heeft aan de cadeautjes voor de kinderen heel erg hartelijk bedanken namens alle kinderen van het kindertehuis!
Hoe is het in Holland, ook warm heb ik begrepen? om de hitte hier kun je bijna niet meer lachen!
De mensen passen hun tempo er wel aan aan dus daar zijn wij ook maar mee begonnen. In India moet je niet lopen, maar schrijden, zoo kalm als je kan. Dat is de enige manier nu. In andere delen van het land is het regenseizoen al ingevallen, maar hier valt dat helaas later. Afgelopen zaterdag hebben we de Sri Meenakshi tempel bezocht, de tempel bestaat uit duizenden beelden en dat allemaal uit een rots. Het is alleen jammer dat je de beelden in de torens niet zo goed kan zien in de hoogte. In de hal met duizend pilaren, konden we de beelden wel goed bekijken. We hebben nog de zegen van een olifant gekregen: je doet een muntje in zijn slurf en dan krijg je met die slurf een aai over je bolletje. We hebben in een oud paleis een licht en geluid show gezien, die de geschiedenis van Madurai vertelde. het licht stelde minder voor dat kerstverlichting en het geluid was amper hoorbaar, maar ik kon er de humor wel weer van inzien. Zondagochtend zijn we met het katholieke deel van de kinderen mee gegaan naar de kerk uit nieuwsgierigheid. de hindoeïstische kindertjes bleven thuis, maar ze bidden doordeweeks wel voor Jezus. Het maakt ze niet uit ze hebben al zo veel goden dan kan die ene er ook nog wel bij (zei een van de kinderen). De kerk was walgelijk, zo hebben we ze zelfs in Rome niet gezien. Er stond een mariabeeld dat versierd was met gekleurde knipperende kerstverlichting. de kerk was voor een groot deel roze geverfd zodat het net een barbiehuis was. met een woord: een suikertaartje. De mensen zijn trouwens super devoot, vroom alles in die richting, bidden vol overtuiging, zingen uit volle borst mee en kijken zo heilig als Maria zelf!
Zondagmiddag kwamen de ouders van de kinderen op bezoek en voor sommigen de oom en tante. Met sommigen moesten we ook op de foto. We zijn vandaag naar een tourist office gegaan voor wat informatie over Madurai en omgeving. We wilden heel graag met de bus om een beetje zelfstandig te worden hier. Iedereen wil alles voor ons regelen en betalen, dat werd een beetje vervelend en als ik hier zo lang ben wil ik wel een beetje bewegingsvrijheid. Maar mr Prakkash bij wie we dat gedaan moesten krijgen is niet zo gewend aan bijdehante zelfstandige vrouwen. We hebben moeten praten als brugman, maar we hebben het mooi voor elkaar. We zijn met de bus en een geel autootje op drie wielen (je kunt je afvragen hoe veilig het is maar het verkeer gaat hier niet zo hard door de zwakke auto's en infrastructuur)samen met een lerares van de school hiernaartoe gekomen. Weer een hele overwinning!
Tot slot wil ik het nog even hebben over de flora hier. De flora draagt men hier in het haar. De kinderen komen af en toe met complete boeketten aan die ze op mijn hoofd proberen te planten. (ik hoop niet dat ze gaan wortelen)en bindi natuurlijk, dat zijn die rode stippen voor boven je neus. ze proberen me ook aan de oorbellen te krijgen, maar dat gaat me te ver. zeker gezien de manier waarop ze hier een gaatje in je oor zouden maken. Mijn tijd is bijna om dus ik moet de boel afronden, sorry voor alle overbodige letters maar de toetsenborden zijn hier ook niet van een hoge kwaliteit!
Heel veel liefs uit het veel te warme madurai,
xxxxxxx neli peterselie