Hallo lieve mensen,
hoe is het in het rustig varende Nederland? Goed mag ik hopen.
Ik heb begrepen dat er via de blogspot verwarring is ontstaan rond het 'plan Salomie', wat het plan inhoudt, waar ik mee bezig ben om het te verwezenlijken, het idee erachter en het idee ervoor.Daarom hier vandaag speciaal voor jullie een korte samenvatting en dan hoop ik dat alles weer helder wordt. Mocht het niet bevredigend zijn, vragen zijn altijd welkom en suggesties natuurlijk ook, mail gerust (mag ook over onzin gaan) en voor meer infomatie, achtergronden, Indische actualiteiten en anekdotes kun je natuurlijk altijd terecht op www.childrenhomemadurai.blogspot.com.
Het Begin
Het begon allemaal toen ik een week in India was en Salomie (15 jaar, 10th standard) op een zondag avond, toen ik nog wat muziek lag te luisteren op mijn deur klopte met een verlegen vraag. Ze vertelde dat ze als ze het kindertehuis aan het einde van dit schooljaar zal verlaten, geen geld heeft om haar middelbare school elders af te maken. Haar ouders zijn in het schrale bezit van 1 koe en 3 kippen, die hen de laatste jaren meer gekost dan opgeleverd hebben en in alle wanhoop is haar vader ook nog aan de drank gegaan.
Het verhaal raakte me nogal. Het is voor jullie misschien een ver van je bed show wat het betekent als je in India niet kunt studeren, maar het is wel degelijk van belang.Ten eerste omdat de geleverde hulp tot nu toe , zonder voortzetting een schraal rendement oplevert voor het kind en voor India, niet alleen economisch, maar ook sociaal, in een land waar respect altijd maar van 1 kant komt ( ja mijn westerse gelijkheidswaarden maken mij erg geliefd bij iedereen die zich 'lager' voelt dan ik). In Salomies woorden: 'If I don't study I will have to bend my head for the rest of my life and walk on.'
Ik heb geen moment gewacht, heb mijn luie rijke zitvlak een trap gegeven en ben in actie gekomen.
De Inhoud van het Plan
Het plan houdt in dat ik zodra ik in Nederland ben een stichting in het leven ga roepen om Salomie en andere kinderen te helpen.
Om te beginnen probeer ik Salomie en de andere 6 kinderen die dit jaar het kindertehuis (hallelujah children home, madurai, waar ik al die tijd rondhups) verlaten, in juli verder te laten studeren in 11th standard (een na laatste jaar middelbare school).
Daarnaast is het mijn doel om volgend jaar ook kinderen te helpen verder te studeren die in kindertehuizen van de franciscan sisters of st joseph verblijven (krijgen onderwijs tot en met 12th standard) en is het ook mijn doel om kinderen die wel thuis door hun ouders of familie verzorgd kunnen worden, maar geen geld hebben voor school, naar school te helpen (basis/midddelbaar). (ik hoop dat die zin niet te grieks is om te begrijpen??!)Om deze laatste twee doelen volgend jaar haalbaar te maken ben ik naar Chennai gegaan om met Sister Prudentia een en ander te regelen en om van haar te leren over het indiase onderwijssysteem.
Met Ignacimuthu de oprichter van hallelujah CH heb ik de procedure voor de kinderen in Madurai helemaal doorgesproken. Dit is even heel kort wat er heeft plaats gevonden de afgelopen weken. Ik hoop dat jullie er wat mee kunnen.
Als de stichting van de grond is en de website in elkaar geflanst laat ik het jullie zeker weten. Heb je nog een goed idee laat het mij dan vooral weten.
Liefs en lieve groetjes,
Nelle
ps. 20 April ben ik weer in Nederland
3 comments:
hey held,
goed idee hoor. Ik laatst een heel artikel gelezen over hoe je het meeste geld los kan krijgen van mensen voor dit soort dingen, stichtingen, charity, whatever. En wat het beste blijkt te werken is focussen op individuen. dus dan moet je niet zeggen: "help de kinderen in india die geen geld hebben om naar school te gaan!" want dat is inderdaad een ver van je bed show, dus dat boeit niemand, maar:"help deze zielige arme Salomie (foto), haar familie heeft 1 koe en 3 kippen en haar vader is aan de drank en als ze niet naar school gaat dan moet ze de rest van haar leven bedelen." En dat hadden ze dus getest heh en als je met zo'n foto aan komt en je zegt dat alles naar dat kind toe gaat dan geven mensen in een keer veel meer geld. Leuk heh?
Anyway, gaat alles goed verder? Ik ben nu heel druk aan het werk en veel geld aan het verdienen voor vakantie e.d. maar eigenlijk heb ik dus momenteel weinig leven, maar gelukkig is dit maar even tijdelijk.
Trouwens..ik snap dat het irritant is dat er zo weinig mensen reageren enzo. Dat had ik ook in Amerika en ik vond het ook best wel kut want je voelt je af en toe al zo alleen enzo en het is fijn om af en toe te merken dat mensen zich nog in je interesseren enzo maarjaa..iedereen is een beetje met zn eigen leven bezig enzo en nouja, je moet gewoon wat vaker even een mailtje sturen van hey guys! lees mijn blog! dat helpt.
nou veel succes met alles!!
xxx marissa
Heej!
ja dat het het persoonlijke helpt heb ik zeker gemerkt, ik wil ook heel graag weer nieuwe foto's plaatsten maar die figuren hier hebben geen usb en mijn snoer van me camera is usb, schraal dus, maar dat komt zeker op de website van de stichting. Ik krijg nu ineens weer heel veel reacties, zoveel dat ik bijna geen tijd meer heb om mijn blog bij te werken, maar inderdaad, meestal is iedereen nogal met zijn eigen leven bezig, als ik ze een beetje wakker schud komen de reacties wel weer binnen.
hoop maar voor je dat je je niet te ernstig gaat vervelen, al echte vakantie plannen, of nog niet?
Ik geloof dat ik me de zomer beizg ga houden met alles op de rails te krijgen, van de zon heb ik het afgelopen jaar wel even genoeg gezien.
Groetjes,
Nelle
ja dude ik ben nu al helemaal gefocused op die vakanties in de zomer, veel anders heb ik toch niet om naar uit te kijken..heh men, saaie shit dat werken. Maar ik ga naar Bulgarije en naar Italie en naar nog iets maar ik weet nog niet wat. Goeie zaken heh? dacht ik ook. maar ik kan me voorstellen dat jij genoeg zon heb gehad ja. hmhmm...ik niet...haha, nou mazzels!
Marissa
Post a Comment